کد مطلب:27011 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

فردي كه دوست دارد بنده واقعي خداوند باشد و همة دستورهاي اسلام را عملي كند، لكن اطرافيان و دوستاني دارد كه به رعايت دستورهاي الهي پايبند نيستند; در اين مورد وظيفه چيست؟ گاهي انسان در مجلسي حاضر ميشود كه بعضي غيبت ميكنند و اگر آنها را نهي از منكر كند، اعتنا نميكنند; در اين مورد چه بايد كرد؟

تصميم و ارادة نيك و ارزش مندي كه شما در راه رسيدن به سعادت و كمال گرفتهايد، قابل ستايش است، اميد است توفيق الهي شامل حال شما شود كه بتوانيد همه دستورهاي اسلام را عملي كنيد، و بندة واقعي خدا باشيد. يكي از شرايط مهم، براي رسيدن به اين هدف دوري از افرادي است كه ضعف اخلاق و ايمان دارند، و به دستورهاي ديني، بيتوجهي ميكنند. آرزو و تصميم گرفتن فرد براي نايل شدن به كمال، و رسيدن به درجه بالاي تقوا، با معاشرت كردن با افرادي كه ايمان ضعيف دارند، سازگار نيست، مگر اين كه شما بتوانيد در آنها اثر گذاريد، و آنان را به رعايت دستورهاي اسلام وادار سازيد; در غير اين صورت، بايد از آنها دوري كنيد. تأثير معاشرت در خوشبختي و سعادت و يا بدبختي و شقاوت، امري انكارناپذير است. قرآن مجيد، ضمن يك آيه، سرنوشت افرادي كه در اثر معاشرت، به انحراف كشيده شدهاند، بازگو ميفرمايد: ويَومَ يَعَضُّ الظّالِمُ عَليَ يَدَيهِ يَقولُ يـَـلَيتَنِي اتَّخَذتُ مَعَ الرَّسولِ سَبيلا # يـَوَيلَتيَ لَيتَني لَم اَتَّخِذ فُلانـًا خَليلا # لَقَد اَضَلَّني عَنِ الذِّكرِ بَعدَ اِذ جأَني وكانَ الشَّيطـَنُ لِلاِنسـَنِ خَذولا;(فرقان،27ـ29)و به خاطر بياور روزي كه ظالم، دست خويش را از شدت حسرت به دندان ميگزد و ميگويد:اي كاش! با رسول خدا9 راهي برگزيده بودم، اي واي بر من كاش ـ فلان ]شخص گمراه[را دوست خود انتخاب نكرده بودم، او مرا از ياد حق گمراه ساخت، بعد از آن كه آگاهي به سراغ من آمده بود. امّا اگر انسان در مجلسي شركت كند كه عدهاي در حال غيبت كردن هستند، چنان چه نهي از منكر وي در آنان اثر نكند، بايد از مجلس خارج شود و گوش دادن به غيبت، مانند خود غيبت كردن حرام است، و غيبت از گناهان كبيرهاي است كه قرآن با تشبيه بيسابقهاي از آن نهي فرموده است: يـَاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنُوا اجتَنِبوا كَثيرًا مِنَ الظَّنِّ اِنَّ بَعضَ الظَّنِّ اِثمٌ ولا تَجَسَّسوا ولا يَغتَب بَّعضُكُم بَعضـًا اَيُحِبُّ اَحَدُكُم اَن يَأكُلَ لَحمَ اَخيهِ مَيتـًا فَكَرِهتُموهُ واتَّقوا اللّهَ اِنَّ اللّهَ تَوّابٌ رَحيم;(حجرات،12) هيچ يك از شما ديگري را غيبت نكند، آيا كسي از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده خود را بخورد.]به يقين[ همه شما از اين امر كراهت داريد. عرفا و بزرگان اخلاق، در انجام وظايف ديني و ترك محرّمات، خيلي جدّي بودند. در مجلس مرحوم ميرزاجواد آقا ملكي كه از علماي بزرگ اخلاق و عرفان بودند، روزي يكي از حاضران غيبتي كرده بود، اين عالم بزرگ، به شدت ناراحت ميشودو به وي خطاب ميكند:چهل روز مرا به زحمت انداختي( رسالهلقأالله، ميزراجوادآقا،ملكيتبريزي،ص. ) غيبتي كه بياختيار يك عالم بزرگ ميشود، براي اين كه اثر اين غيبت را در روح خود از بين ببرد، به چهل روز عبادت و بندگي بيشتر در برابر ذات الهي نياز پيدا ميكند; بنابراين، براي اصلاح نفس و رسيدن به كمال، بايد به طور كامل مراقب بود كه هيچگونه كار حرامي از انسان سر نزند. بديهي است هر فردي، با اراده جدّي و ايجاد شرايط لازم ميتواند به مطلوب و خواست خود نايل شود و براي توفيق در هر امر، بايد از ذات الهي و امامان: كمك گرفت. قرآن در اين باره ميفرمايد:والَّذينَ جـَهَدوا فينا لَنَهدِيَنَّهُم سُبُلَنا واِنَّ اللّهَ لَمَعَ المُحسِنين;(عنكبوت،69) كساني كه در راه ما جهد و كوشش كردند، محققاً آنها را به راه خوبش هدايت ميكنيم و خدا هميشه با نيكوكاران است.